کمر درد یکی از مشکلاتی است که اغلب برای همه افراد به وجود می آید و بروز این مشکل علل مختلفی دارد. عوامل بسیاری هستند که می توانند تاثیر منفی ای بر روی کمر بگذارد. یکی از عواملی که موجب بروز این ناراحتی در خانم ها می شود استفاده از کفش های پاشنه بلند است. استفاده مداوم از کفش های پاشنه بلند می توانند موجب بروز درد در ناحیه کمر شخص شود. در این مقاله قصد داریم اطلاعاتی در رابطه با تاثیر کفش پاشنه بلند و کمر درد در اختیار شما بگذاریم. با ما همراه باشید.
تاثیر کفش پاشنه بلند بر کمر درد
هنگام راه رفتن با کفش پاشنه بلند انگشتان در سطح پایین تری از کفش قرار می گیرد، همین امر موجب مایل شدن تمام بدن به سمت جلو خواهد شد. برای حفظ تعادل و عدم میل بدن به سمت جلو فرد مجبور است بدن خود را به سمت عقب بکشد که همین باعث بوجود آمدن مشکلات فراوانی در زانو، لگن و کمر خواهد شد. این وضعیت باعث می شود که فشار زیادی به تمام مفاصل ذکر شده بوجود آید و به مرور زمان باعث خشکی مفصل و آسیب دیدن آن خواهد شد.
بسیاری از اختلالات عضلانی که در هنگام راه رفتن ایجاد می شوند به دلیل استفاده از کفش پاشنه بلند می باشد. کفش پاشنه بلند باعث به سختی راه رفتن و به سختی حرکت ساق و عضلات پا می شود که می تواند مشکلات زیادی را ایجاد نماید.
کمر درد ناشی از کفش پاشنه بلند
کفش پاشنه بلند باعث می شود که فرد نتواند به صورت طبیعی بایستد، همچنین راه رفتن طبیعی را نیز دچار اختلال می کند. این راه رفتن فشار زیادی را به مچ پا، زانو، قسمت پایین کمر و لگن وارد می نماید.
هنگامی که انسان پا برهنه می ایستد، یک خط عمودی با زاویه 90 درجه ما بین بدن و پاهای وی ایجاد می شود. اما اگر زنی از کفشی با پاشنه 5 سانتی متری استفاده کند، این زاویه به 70 درجه تغییر خواهد کرد، یعنی بدن به اندازه 20 درجه در وضعیت نامناسب قرار دارد. همچنین اگر از کفشی با پاشنه 7 سانتی متری استفاده کند، این زاویه به 55 درجه تغییر خواهد کرد. یعنی 45 درجه به سمت عقب مایل می شود تا از افتادن به سمت جلو جلوگیری کند. این تغییرات و کشیدن بدن به سمت عقب باعث ایجاد تغییراتی در ستون مهره ها خواهد شد، البته به مچ پا و زانو و لگن نیز آسیب می رساند.
در اثر کشیده شدن بدن به سمت عقب وزن بدن کاملا متوجه کمر خواهد شد و از آنجایی که ستون فقرات به حالت غیر طبیعی در می آید، کوچک ترین فشاری بر کمر باعث کمر درد خواهد شد. عضلات اطراف ستون کمر، نیز کاملا جمع شده تا فشار وارد بر ستون مهره ها را کاهش دهند. در حقیقت بر عضلات اطراف ستون مهره ها نیز به همان اندازه فشار وارد می شود. فشار وارده به عضلات و ستون مهره های کمر به تدریج باعث از بین رفتن و استهلاک (کاسته شدن طول عمر مفید)، و در نتیجه دردهای مزمن کمر خواهد شد. حال تصمیم با خود شماست، آیا استفاده از کفش پاشنه بلند ارزش تحمل این همه آسیب را دارد؟
کمر درد ناشی از فعالیت های غیر معمول
کمر درد ناشی از فشار بر ستون مهره ای، ممکن است از فعالیت های بی ضرری مانند عطسه کردن، پایین آمدن از پله ای که وجود خارجی ندارد ، داخل چاله افتادن، بلند شدن و برخورد غیر منتظره با یک میله و مثال های متعدد دیگری رخ دهد . این گونه فعالیت ها بر روی فقرات که در لحظه ی وارد آمدن فشار ممکن است در موقعیت هایی مانند وضعیت خم شده، چرخیده، و قوس دار نیز باشند ، فشار مکانیکی را وارد می سازد.
به طور مثال شخصی که در حال پایین آمدن از پله می باشد و توقع دارد که ارتفاع هر پله در حدود 25 سانتی متر باشد، اما پله ای وجود نداشته یا طولش متفاوت باشد. زمانی که این شخص، پا روی پله ای که وجود ندارد می گذارد، یک مسیر 50 سانتی متر ی را طی می کند، این موضوع معمولا با یک عقب رفتن ناگهانی تنه، بر روی کمر اثر نامطلوبی می گذارد و می تواند موجب درد کمر شود.
التهاب در ستون فقرات
التهاب یک واژه پزشکی است که نبایستی با عفونت اشتباه شود. برای ایجاد التهاب، باکتری یا عامل واسطه ای وجود ندارد. التهاب فقط واکنش بافتی است که به طور ناصحیح استفاده گرديده است.
التهاب یک آسیب میکروسکوپی به بافت می باشد. زمانی که مایع در اطراف این آسیب های بافتی تجمع پیدا می کند، تورم به وجود می آید. در زمان تراوش مایع بافتی توسط مویرگ ها که سبب ورم می گردد، خونریزی میکروسکوپی نیز وجود دارد. در حقیقت ممکن است اندکی خونریزی وجود داشته باشد که در سطح خارج پوست غیر قابل مشاهده است، بنابراین توسط بیمار یا معاینه کننده مشاهده نمی شود. هنگامی که این بافت ها توسط التهاب تحریک می شوند، بلافاصله عضلات اطراف آن ها دچار گرفتگی محافظتی می گردند.
کمر درد به دلیل وضعیت بدنی نامناسب
در یک فرد با وضعیت بدنی بسیار نامناسب، بافت های کمر و پاها برای خم شدن و البته خمیدگی بدون درد، به اندازه ی کافی کشیده نشده و طویل نمی گردند. بنابراین، هنگامی که این فرد به سمت جلو خم می شود، تمامی بافت های حساسی که در حالت طبیعی بایستی طویل شوند به اندازه کافی طویل نشده و می توانند موجب درد گردند.
اگر کمر درد برای روز ها، هفته ها، ماه ها، یا حتی سال های زیادی در وضعیت قوس دار نگه داشته شود، عضلات کمر و سایر بافت ها ممکن است در این وضعیت دچار جمع شدگی گردند.
انعطاف پذیری کمر نه تنها با آمادگی جسمانی ضعیف، بلکه با شرایط روحی نیز ممکن است دچار محدودیت گردد. شخصی که از لحاظ روحی مضطرب است نمی تواند آرامش پیدا کند و تحت فشار است تمامی بافت های بدنش از جمله گردن، بازو و قفسه ی سینه نیز تحت فشار می باشند. تمام این بافت ها که در اثر هیجانات روحی سفت شده اند، میزان انعطاف پذیری کمر را نامحدود می نمایند و در خم شدن به جلو، همان محدودیتی که در اثر کم بودن انعطاف پذیری رخ می دهد، اتفاق می افتد.